Temel Duygularımız Nelerdir ?

8 temel duygu vardır. Hepimiz bu duygularla dünyaya geliriz.

Var olan bu duyguların duygusal, sosyal ve kültürel bağlamlarda öğrenildiğine dair genel bir fikir birliği yoktur. Buna rağmen, yaygın olarak sekiz temel duygunun varlığı kabul edilir: Mutluluk, Üzüntü, Korku, Şaşkınlık, Öfke, İlgi, İğrenme, Utanç.

Mutluluk: Sevinç, neşe, zevk, rahatlama, keyif, haz, gurur, heyecan ve coşkunluk,

Üzüntü: Keder, acı, kasvetli, melankoli, umutsuzluk, yalnızlık ve depresyon,

Korku: Kaygı, endişe, sinirlilik, ürkeklik, dehşet ve panik,

Şaşkınlık: Hayret, sürpriz, şok, şaşırma, şaşkınlık ve merak ,

Öfke: Ofke, hiddet, kızgınlık, gazap, sinirlilik, düşmanlık, hınç ve şiddet,

İlgi: Merak, kabul, dostluk, güven, şefkat, sevgi ve bağlılık,

İğrenme: Tiksinme, hor görme, küçümseme, kibir, nefret, hoşlanmama, sevmeme,

Utanç: Suçluluk, utanç, hayal kırıklığı, vicdan azabı, pişmanlık, üzüntü ve pişmanlık,

Diğer tüm duygular bu temel 8 duygunun kombinasyonlarından oluşur. Bunlar bir duyguya karşı duygusal tepkimiz olan ikincil duygularımızdır. Bunları deneyimleyerek öğreniriz.

Bunlardan bazıları:

– Kızdığında, sinirlendiğinde utanç duymak,

– Utanç verici bir cevap verdiğinde kızgın hissetmek

– Sinirlendiğinde korkmak (belki de kızdığında cezalandırıldığın için).

Yukarıda saydığımız duygulardan daha fazlası da vardır. Bu duyguların tamamı vücudumuz ve beynimizle ilişkili olmayabilir, doğuştan gelmeyebilir fakat aileden, kültürden ve başkalarından öğrenilir.

Eğer ortada bir ikincil duygu varsa ve temel duyguyu anlamak için, tepkimizin kökündeki duygudan yola çıkmak davranışımız için yararlı olacaktır.

Tüm çocuklar; ağlama, hayal kırıklığı, açlık ve acı gibi duygusal tepkilerle doğarlar. Ve yaş aldıkça diğer duyguları da öğrenirler. Yaşamın 2.yılının ortalarından itibaren çocuklar ikincil duygular dediğimiz: Gurur, Utanç, Kıskançlık ve Mahcubiyet duygularını göstermeye başlarlar. Çocukların duyguları yaşa bağlı olarak değişir.

Bebeklerin ihtiyaçlarını karşı daha duyarlı olan ve duygusal işaretlere anında yanıt anne babaların çocukları, genelde kendi duygularını düzenleme konusunda daha başarılı olur.

Ebeveyn olarak çocuklarımızın duygularına nasıl tepki verdiğimiz de onların duygusal zekâlarının gelişimi üzerinde önemli bir etki yaratır.

Çocukların duygularını görmezden gelirsek, onaylamazsak, onların duygularını nasıl yöneteceklerini öğrenmelerini engellemiş oluruz. Örneğin; korkusunu ifade ettiğinde alay edilen bir çocuk, bir sonraki korku duygusu hissettiğinde utanç duyabilir.

Çocuklara duygularını tanımlamalarını öğrettiğimizde, onlara nasıl hissettiklerini açıklamaya yardımcı olan bir taslak çizmis oluruz, bu da onların duyguları sosyal olarak uygun bir şekilde anlamasını, ifade etmesini kolaylaştırır.

Umarım faydalı olmuştur. Sevgiler.